یاد شهدای شهریور گرامی باد!
شهدای 17 شهریور 57، شهدای زندانی شهریور 68، شهید مجاهد مهدی رضایی، زنده یاد صمد بهرنگی، زنده یاد محمود طالقانی و ده ها و صدها شهید گمنام و با نام این ماه. و ننگ و نفرت بر قاتلین تاج بر سر و دستار بند، که هر دو نشان داده و می دهند که برای حفظ قدرت تمامی مرزهای انسانیت را به سادگی و با کمال وقاحت و بی شرمی، با سرعت نور در می نوردند!
شهدای 17 شهریور 57، شهدای زندانی شهریور 68، شهید مجاهد مهدی رضایی، زنده یاد صمد بهرنگی، زنده یاد محمود طالقانی و ده ها و صدها شهید گمنام و با نام این ماه. و ننگ و نفرت بر قاتلین تاج بر سر و دستار بند، که هر دو نشان داده و می دهند که برای حفظ قدرت تمامی مرزهای انسانیت را به سادگی و با کمال وقاحت و بی شرمی، با سرعت نور در می نوردند!
* * *
برای پدر طالقانی
بهروز بهادری
وقتی که « پدر » بود،
وقتی که « پدر » بود،
کسی عشق را نمی‌آزرد
و روی زخم حقارت نمک نمی‌پاشيد!
و آبروی دوستی را ،
هرگزکسی به پای مصلحت لحظه‌ها نمی‌افکند! ...
« پدر » که بود ،کسی حيله را نمی‌دانست
و آيه‌های « شهادت » تفسير ديگری می‌شد!
و نام « مردم »مقدار و اعتبار داشت!
و جوی‌های محبت به شهر جاری بود! ...
« پدر » که بود ،
قفس‌ها تمام خالی بود
و کفتران به ايوان خانه می‌ماندند!
و کرکسان حتاآوازشان حرام نبود! ...
« پدر » که بود ،تقويم
هيچ« شنبه » نداشت!
و کودکان دبستان نيز
به شوق « جمعه » کتاب می‌خواندند! ...
و آفتاب و رهايی ،
از ظهر « جمعه » سر می‌زد! ...
***
« پدر » که رفت ،
پرستو ز بام خانه گريخت!
و خيل کلاغان ،
به فتح باغ کوچيدند!
درخت‌های جوان ،
ايستاده جان دادند!
و رنگ عشق از چهره‌ی شقايق رفت! ...
گروه کرکسان تماشا به شهر برگشتند ،
که بر جنازه‌ی ايمان نماز بگزارند! ...
__________________
