چرا هبوط؟
«تو قلب بيگانه را مي شناسي , زيرا كه در سرزمين مصر بيگانه بوده اي» تورات


حتما عده يي خواهند پرسيد چرا «هبوط» ؟ كه البته حق هم دارند . البته اين نام براي ما
فارسي زبانان چندان نامانوس هم نيست . من به چند دليل اين نام را برگزيدم :
از جمله اينكه ; هبوط نام يكي از كتاب هاي دكتر شريعتي است كه دوستش مي داشتم و همچنان دوستش مي دارم . ديگر اينكه هبوط نام نشريه يي بود كه از سال 1369 تا 1378 طي 14 شماره به سردبيري و مسئوليت خودم انتشار يافت . و ديگر اينكه , اين واژه بار معنايي ابدي را با خود حمل مي كند . از نظر عده يي هبوط , يك اتفاق مذهبي است كه بر اساس آن , آدم و حوا با سرپيچي از دستور خدا مبني بر نخوردن ميوه ممنوع از بهشت رانده شدند تا با رنج و سختي در تبعيدگاه زمين به سر برند . كه درست هم هست . اما اين داستان به نظر من , يك معناي فلسفي و هستي شناسانه بسيار زيبا نيز دارد , كه بيش از همه و پيش از همه مدعيان درك و فهم مذهب , آن را نه تنها به فراموشي سپرده اند , كه حتي از درك آن نيز عاجز مانده اند . و آن , عصيان انسان بر خداوند است . يعني اينكه انسان با عصيان بر خداوند , هستي مي يابد . انسان , هنگامي كه از بهشت بي دردي و تسليم و ناداني به بيرون پرتاب شد , و هنگامي كه نافرماني كرد و از آن ميوه خورد , شعور و آگاهي يافت و از سيطره خداوند خويش نيز رهايي يافت . و اين يعني آزادي انسان تا حتي سرپيچي از دستور او ! و چه نادانند كساني كه مي خواهند اين آزادي خداداده را از او بستانند!
انسان با آزادي آغاز مي شود . و خود مسئوليت مي يابد تا با انديشيدن , و انتخاب كردن , به زندگي خويش معنا و مفهوم بخشد .
آري هبوط يعني مسئوليت , انتخاب , رهايي و آزادي ! بنا به اين دلايل است كه من اين واژه را سخت دوست مي دارم . البته , دوستي , كه مرا به اين دنيا (دنياي وبلاگ نويسي) كشاند , نام نشريه هبوط را نيز يادآوري كرد . به هر حال , اين از چرايي گزينش اين واژه ... تا بعد .